گروه بالزن

نیما رمضان و امیر بال افشان دو تن از موزیسین‌ها و هنرمندانی هستند که در این چند سال علاوه بر فعالیت‌های فردی با گروه‌های مختلفی همکاری کرده‌اند و می‌توان آن‌ها را جزو افراد تاثیر گذار بر جریان موسیقی فرعی یا همان زیر زمینی دانست. آلبوم «بالزن»، آلبومی که از گروهی با همین نام یعنی ” گروه بالزن ” توسط نیما رمضان و امیر بال افشان در تاریخ ۵ اسفند ۹۷ از آن رونمایی شد.  در این یادداشت می‌خواهیم که به معرفی این آلبوم بپردازیم پس با ما باشید.

برای خواندن یادداشت‌های دیگر در این زمینه به صفحه موزیک بروید.

اعضای گروه بالزن را دو نفر به نام‌های نیما رمضان (آهنگساز و نوازنده) و امیر بال افشان (خواننده و آهنگساز) که دو عضو اصلی گروه هستند، تشکیل می­‌دهند. مهرداد عالمی هم در این آلبوم به عنوان نوازنده حضور داشته است و آرش پاکزاد هم کارهای میکس و مستر آلبوم را بر عهده داشته است. شعرها هم همگی سروده نصرت رحمانی است.

نیما رمضان

برای اهالی علاقه‌مند به موسیقی حتماً نام نیما رمضان آشنا می‌باشد. نوازنده چیره دست گیتار الکتریک که پیش از این سابقه همکاری با سیروان خسروی و میلاد درخشانی را در کارنامه خودش به عهده دارد. پیش از این نیما رمضان به همراه کیان پورتراب گروه موفق راک کامنت را تشکیل داده بودند که در نوع خودش حرکتی رو به جلو برای موسیقی راک ایرانی محسوب می‌شد.

درباره گروه کامنت بخوانید

امیر بال افشان و گروه ماخولا

دیگر عضو اصلی ایندی‌بند بالزن، امیر بال افشان خواننده شیرازی گروه است. کسانی که موسیقی رو به صورت جدی دنبال می‌کنند حتما نام امیربال افشان را به عنوان خواننده گروه راک «ماخولا» به یاد می‌آورند. ایندی‌بند «ماخولا» چندین سال پیش در رشت با همکاری آرش منصف تشکیل شد. از آثار مهم گروه «ماخولا» می‌توان به ” خروس می­خواند” اشاره کرد.

آغاز فعالیت رسمی گروه

گروه بالزن اولین فعالیت رسمی خود را در اولین دوره از فستیوال موسیقی الکترونیک تهران (تم فست) شروع کرد. پس از آن سه تک آهنگ به نام های “بوی کهنه مهتاب ” و “ما را گناهی نیست” و “پایان ” با اشعاری از نصرت رحمانی منتشر کردند. هر سه این ترک در آلبوم قرار دارند و جزو کارهای موفق بند به حساب می‌آیند.

ژانر آلبوم

شاید خیلی‌ها فضای آلبوم را نزدیک به سبک راک بدانند اما چیزی که مشهود است و اعضای خود گروه هم بر آن تاکید دارند این است که این آلبوم در ژانر موسیقی الکترونیک قرار می­‌گیرد. درون مایه راک هم می‌­توان در آن مشاهده کرد اما اگر بخواهیم دقیق‌تر بگوییم بهتر است آن را تلفیق موسیقی الکترونیک و آلترناتیو نامید. امروزه شاهد هستیم خیلی از آهنگسازهای ایرانی که راک کار می­کنند، دارند این نوع سبک از موسیقی را امتحان می‌کنند چیزی که در آلبوم «این سمت» کیان پورتراب هم شاهدش هستیم.

نیما رمضان طی مصاحبه ای که چند وقت پیش با مجله کادانس داشت به این موضوع اشاره کرد که پس از تجربیات مختلف، امروزه برای ساخت موزیک خیلی به ژانر اهمیت نمی‌­دهد. بیشتر مایل است که چیزی که دوست دارد را جدا از قالب گذاری ها و محدودیت‌ها ارائه بدهد.

“آلبوم را می‌توان تلفیق موسیقی الکترونیک و آلترناتیو به‌حساب آورد.”

آلبوم «بالزن»

مساله‌ای که در مورد نحوه قرارگیری آهنگ‌­های آلبوم جلب توجه می­‌کند این است که آلبوم با دو ترک به نام‌های “بوی کهنه مهتاب” و “ما را گناهی نیست” شروع می‌­شود و با ترک “پایان” به پایان می‌­رسد . سه ترکی که قبل از انتشار آلبوم به صورت تک آهنگ منتشر شده بودند. شاید بتوان یکی از نقات قوت آلبوم را به نحوه چینش ترک‌­ها نسبت داد. انتخاب ترک آخر گروه به نام “پایان” که یکی از کارهای خوب آلبوم است، متناسب با فضای آلبوم است و برای ترک آخر انتخاب هوشمندانه‌ای بوده است.

در واقع این سه آهنگ قالب اصلی آلبوم را تشکیل می­‌دهند. آلبوم با ۹ آهنگ بسته شده است که می­‌توان گفت چندین کار موفق در این آلبوم جای گرفته است. از جمله می‌توان به ” بوی کهنه مهتاب “، “ما را گناهی نیست”، “شاید”، “بلورها”، “صیاد” ، “رنگین کمان” و“پایان” اشاره کرد.

در این آشفته بازار موسیقی مارکت ایرانی مخصوصا پاپ، در یک جمع‌بندی می‌­توان نمره قابل قبولی به آن داد و اهالی موسیقی رو امیدوار کرد که افرادی مستعد و با تفکراتی نو و به روز می‌­توانند آثاری را تولید کنند که به سطح شعور مخاطب خود احترام گذاشته و باعث بالا رفتن سطح کیفی گوش مردم شوند. به قول شهیار قنبری، امروزه گوش‌های ما ناکوک شده­‌اند.

مساله‌ای که حائز اهمیت است باید دید که بالزن تا چه حد می‌­تواند در کارهای بعد خود نوآورانه عمل کند و مخاطب را با خود همراه سازد. کار کردن در چنین فضایی از موسیقی مانند حرکت بر روی لبه تیغ می­‌ماند چون که باید مراقب باشند به تکرار نرسند، مسأله‌ای که در این آلبوم هم تا حدی شاهد هستیم که فضای کاری آهنگ‌ها خیلی به هم نزدیک بوده و شاید تشخیص ترک‌ها از یکدیگر و به حافظه سپردن آن‌ها نیازمند چندبار گوش دادن به آلبوم باشد.

نام بالزن از کجا می‌آید؟

این که چرا آلبوم با نام خود بالزن نامگذاری شده است شاید سوالی است که جوابش را باید از اعضای گروه پرسید. هر چند در کاور آلبوم قسمتی از کتاب «بالزن­ها» نوشته محمدرضا کاتب آورده شده و به آن اشاره گردیده است اما بالزن برای من معنی آزادی و رها بودن از جنس خود بالزن را می­‌دهد که باید آن را شنید و درک کرد و با آن پیوند خورد برای رها بودن از کلیشه ها و روزمره ها و به قول خود کلمه بالزن با آن بال زد و از زمین جدا شد.

شاید بهترین توصیف از فضای شعر و موسیقی به کار برده شده در آلبوم، می‌­توان به نوشته روی کاور آلبوم اشاره کرد

” عبور از کلمه به شعر در رفتار شاعرانه­ی نصرت والسی بین «شاعر» و «اندوه» است. این والس/شعر، به تنیدگی شاعر و اندوه به هم ختم می‌­شود و سخت می­‌توان این دو را از هم جدا کرد.

موسیقی عضو تازه این درهم تنیدگی است. «بالزن» مایل بوده تا در عین پایبندی به هویت شعر نصرت، با تقطیع‌ها و دست‌بردن­هایی که محصول خوانش شنیداری از متن­اند ، تعادل همیشگی بین متن و خوانش موسیقیایی را از نو و با مناسبات صوتی خود، بازسازی کند.

«بالزن» منظره ای صوتی از والس شاعر با متن است.”

“م.امام وردی”

پیشنهاد ما

توصیه ما به کسانی که دنبال موسیقی خوب هستند این است که بالزن می‌تواند گزینه مناسبی باشد.  آلبوم «بالزن» که تهیه کنندگی آن بر عهده حمید خسرو بیگی می­‌باشد در کتاب فروشی های سراسر کشور قابل دسترس است. ضمن این که از سایت های معتبر موسیقی مثل بیپ تیونز هم می­‌توان آن را تهیه کرد.

گروه کمابیش در کنار فعالیت‌های فردی و پروژه‌های شخصی که هر کدام از اعضای گروه دارند به فعالیت خود ادامه می‌دهد و ترک‌هایی را هم منتشر کرده است. در پایان شما را به شنیدن ترک “شاید” از این آلبوم دعوت می‌کنیم.

برای خواندن یادداشت‌های هنر کلیک کنید.

برای خواندن یادداشت‌های دیگر در زمینه موسیقی به صفحه موزیک بروید.